Πήρα την απόφαση λοιπόν να φύγω. Εδώ που είμαι η κατάσταση είναι καλύτερη και μου δίνεται η ευκαιρία να βοηθήσω τους δικούς μου. Με κόπο και κούραση βέβαια αλλά έχω τη δυνατότητα να κάνω δύο δουλείες (παράξενο ε;). Είναι μέρες όμως που δεν αντέχω μακριά από την οικογένεια μου, από το σπίτι μου από την χώρα μου που τόσο πολύ αγαπάω.
Το χειρότερο όμως που βιώνω είναι όταν μιλάνε άσχημα για εμάς γι αυτόν τον άγιο τόπο για το πιο όμορφο μέρος του κόσμου την Ελλάδα μας και τους Έλληνες χωρίς να έχουν καταλάβει ότι γι αυτό που επικρατεί δεν φταίνε οι πολλοί αλλά οι λίγοι.. Εκεί με πιάνει το παράπονο και θέλω να γυρίσω δεν μπορώ όμως, θα πεινάσουμε. Δεν φανταζόμουν ποτέ πόσο δύσκολο μπορεί να είναι να φεύγεις από την πατρίδα σου.. Είμαστε πολλοί Έλληνες εδώ και όλοι από ανάγκη άλλοι με μικρά παιδιά, με άρρωστους γονείς άλλοι στην ηλικία μου που προσπαθούν να ζήσουν με αξιοπρέπεια.
ΟΛΟΙ όμως θέλουν να γυρίσουν πίσω να είναι ανάμεσα σε αγαπημένα πρόσωπα, γνωστούς δρόμους σε οικείο περιβάλλον, να μιλάνε ελληνικά. Τι ωραία γλώσσα έχουμε!!!
Όλοι είναι μαζί σας, με εσάς που παλεύεται και αγωνίζεστε! Είμαστε περήφανοι που είμαστε Έλληνες! Είμαστε περήφανοι γι αυτό που είδαμε στις 25 και 26 Μαΐου!
Συνεχίστε να παλεύετε για εσάς, για εμάς που είμαστε μακριά, για τις γενιές που έρχονται για τα παιδιά όλων μας που πρέπει να γεννηθούν και να μεγαλώσουν σε τόπο ελληνικό.
Μην Σταματάτε όλοι οι Έλληνες του κόσμου είναι μαζί σας!
ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου